Iedereen kent denk ik wel een peuter met deze uitspraak. (Overigens erg vermoeiend voor ouders??. )
Of misschien herinner je het nog van jezelf!
Deze fase is belangrijk voor de ontwikkeling van je identiteit , ik ben zelf iemand en ik kan iets, en je vaardigheden.
Zo groei je van afhankelijkheid van je ouders of verzorgers, naar steeds meer onafhankelijkheid!
Alleen stoppen sommige mensen met de onafhankelijke fase.
Er is echter nog een fase om naar door te groeien. Wederzijds afhankelijk.
Het is rechtvaardig als je kunt doorgroeien naar deze fase! We blijven geen puber maar mogen leren om als volwassene wederzijds afhankelijk te worden of zijn.
Je blijft verantwoordelijk voor je eigen leven. Autonoom en authentiek, maar je hoeft het niet alleen te doen!
We zijn gemaakt door God voor samen!
Samen met Hem, samen met elkaar.
Durf jij op deze manier je hart te delen?
Dat is spannend en kwetsbaar. Soms reageren mensen niet wederzijds afhankelijk terug. Wordt de balans scheef in een relatie. Krijg je tips ipv hart tot hart contact.
Dan is begrenzen nodig en het aangeven van hoe jij het wel graag wil.
Een hele weg!
Het begint met het ontdekken van je eigen fase! Waar mag ik nog in groeien, waar loopt het scheef? Durf ik opnieuw wederzijds afhankelijk te worden? Het kan alleen met een sterke eigen identiteit!
Maar elke dag heeft groeikansen en mogelijkheden! Niet alleen maar samen!

Liefs Ingeborg❤️