Is dat ook jouw verlangen?

Het was het verlangen van mijn hart toen ik zelf iemand om hulp gevraagd had. Al zei ik dat met andere woorden.

• Ik heb geen energie , want ik loop voor iedereen te zorgen.
• Ik ben zo gestrest,
• Er wordt niet naar mij geluisterd, ik heb niet het idee dat ik gezien wordt.
• Ik begrijp mijzelf niet, waarom ben ik zo gevoelig.
• Ik ben zo verdrietig want het lukt mij niet om voor mijzelf te zorgen.
• Ik wil graag leren genieten.
• Ik kan geen nee zeggen want je moet je naaste toch liefhebben. etc..

Onder al deze hartenkreten zit dat ene verlangen: Mogen zijn wie je bent. Dichter bij je echte ik. Niet de ik waarvan je vindt dat je die moet zijn. Of wil zijn. Iemand anders zijn dan wie je echt bent, is een manier van overleven. Een hulpmiddel wat je gebruikt om om te gaan met je pijn van binnen.

Hoe mooi zou het zijn als je (van jezelf) mag zijn wie je bent. Je eigenheid met al zijn sterke punten en valkuilen leert kennen en omarmen. Zodat je in vrijheid je kunt verbinden met de ander zonder jezelf te verliezen! Dat is groei!! En groei kost zorg en tijd. Voeding en inzicht!

Zou dat iets zijn waar jij naar verlangt?(Het is zeker ook iets waar God naar verlangt! Dat jij gaat worden zoals Hij jou bedoeld had! Mooi en geliefd en uniek! ) Gun jezelf dan iemand die met je meeloopt op die weg van groei!

Liefs Ingeborg  ♥